พุทธทาสภิกขุ
พุทธทาสลิขิตคำกลอน
อยู่กระต๊อบ กับอยู่ตึก นี่นึกขัน
ช่างแปลกกัน
มากมาย
หลายสาขา
เกิดเป็นของ
ตรงกันข้าม
ขึ้นตำรา
นึกผิดท่า
ต้องทุกข์ทน
หม่นหมองใจฯ
ถ้าเมื่อใด
ในใจ
ไม่ยึดถือ
มันก็คือ สิ่งเดียวกัน หยุดหวั่นไหว
มันก็คือ สิ่งเดียวกัน หยุดหวั่นไหว
ไม่ยึดครอง
ทั้งสองอย่าง
วางมันไว้
ชั่วอาศัย
ต๊อบหรือตึก
เลิกนึกมันฯ
มันมีดี คนละอย่าง ต่างวาระ
ต่างเทศะ
ต่างกิจกรรม
ที่ทำนั่น
เลือกให้เหมาะ
แก่กิจการ
งานครบครัน
คนชมกัน
ต๊อบหรือตึก
นึกได้เองฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
น้อมรับข้อคิดเห็นครับ